Wat is het?
Eosinofiele pneumonie staat voor een uiteenlopende groep aandoeningen die de longen aantasten, gepaard gaan met longontsteking en gekenmerkt zijn door opstapeling van eosinofielen in het longweefsel en meestal ook in het bloed.
Eosinofielen zijn een type witte bloedcellen die tussenkomen in de verdediging tegen ontstekingen en allergische reacties.
Eosinofiele pneumonie wordt ingedeeld in:
- Idiopathische eosinofiele pneumonie: hier is geen eigenlijke oorzaak bekend. Het kan voorkomen bij verandering van rookgewoonten, na blootstelling van de luchtwegen aan rook, stof, aarde e.d., maar zeker niet altijd. We onderscheiden een acute en een chronische vorm.
- Secundaire eosinofiele pneumonie: hier is wel een aanwijsbare oorzaak. Enkele voorbeelden:
- Infecties met parasieten (bijv. wormen), bepaalde bacteriën en schimmels;
- Infecties tijdens of na bestraling;
- Blootstelling aan inhalatie van toxische stoffen, zoals drugs;
- Bijwerkingen van geneesmiddelen, zoals sommige antibiotica, maagzuurremmers, paracetamol, enz.
- Eosinofiele pneumonie geassocieerd met andere aandoeningen, bijv. ontstekingen van de bloedvaten (vasculitis), kanker en bindweefselziekten.
Hoe kan je het herkennen?
Idiopathische eosinofiele pneumonie
- De acute vorm ontstaat bij een gezonde volwassene op een paar dagen tijd. Er treedt koorts op, hoest, kortademigheid en een scherpe pijn op de borst.
- De chronische vorm ontwikkelt zich langzaam, over enkele weken tot maanden. De symptomen zijn dezelfde, maar er treedt ook moeheid en gewichtsverlies op.
- Het hypereosinofiel syndroom: hier raken ook andere organen beschadigd, zoals het hart (hartfalen, kleplijden…), het zenuwstelsel (verlammingen, zenuwontsteking, …) en de huid (huiduitslag).
Secundaire eosinofiele pneumonie
De symptomen kunnen zowel acuut als chronisch verlopen, en zijn dezelfde als bij de idiopathische vormen. De oorzaak (cf. supra) kan extra klachten veroorzaken.
Eosinofiele pneumonie geassocieerd met andere aandoeningen
Hier zijn de symptomen van de onderliggende aandoening vaak prominent aanwezig, zoals bij kanker of een ernstige astma-aanval. De reactie op de behandeling is vaak slecht.
Hoe stelt je arts de aandoening vast?
De arts baseert zijn diagnose enerzijds op de ziektegeschiedenis en anderzijds op bijkomend onderzoek, nl. een bloedonderzoek, een röntgenfoto en/of CT-scan van de longen, en zo nodig een kijkbuisonderzoek (bronchoscopie) met spoeling van de luchtwegtakken. Dit is een methode om materiaal (cellen en slijm) te verzamelen voor verder microscopisch onderzoek in het labo.
Wat kan je arts doen?
De behandeling hangt af van de oorzaak.
Dikwijls is cortisone de hoeksteen van de therapie.
Meestal is een ziekenhuisopname nodig.
Meer weten?
www.simpto.nl/diagnose/eosinofiele-pneumonie