Wat is het?
Het gaat om vaginale bloedingen tijdens het derde trimester van de zwangerschap, als de baby al levensvatbaar is.
Omdat deze bloedingen een ernstige bedreiging kunnen zijn voor het leven van moeder en kind, is nazicht in het ziekenhuis altijd aan te raden.
De oorzaken kunnen zeer uiteenlopend zijn:
- het begin van de arbeid en het openen van de baarmoederhals voor de bevalling;
- bloeding ten gevolge van een recent onderzoek van het bekken;
- bloeding na betrekkingen;
- bloeding uit een poliep in de baarmoederhals;
- bloeding veroorzaakt door een trauma;
- bloeding vanuit de slijmvliezen bij een ontsteking in de vagina;
- bloeding vanuit de placenta (moederkoek) die voor de uitgang van de baarmoeder ligt;
- bloeding doordat de placenta (gedeeltelijk) losgekomen is.
Hoe kan je het herkennen?
Bij een bloeding vanuit de placenta kan de uitgang van de baarmoeder volledig, gedeeltelijk of slechts aan de rand afgesloten worden door de placenta. Het komt meer voor bij vrouwen die eerder een ingreep aan de baarmoeder hebben ondergaan, zoals een curettage of keizersnede.
De bloedingen beginnen meestal spontaan zonder uitlokkende factor. Er is helder, rood bloedverlies en geen pijn.
Een bloeding veroorzaakt door een (gedeeltelijk) losgekomen placenta komt meer voor bij vrouwen die een trauma (ongeval, slag) gehad hebben in de buikstreek, na een plotse afname van het volume van de baarmoeder, zoals bijv.:
- na het scheuren van de vliezen;
- bij moeders met diabetes of zwangerschapsvergiftiging;
- bij alcohol- en druggebruik;
- bij rokers;
- bij vrouwen waarvan de placenta eerder al loskwam.
De meest voorkomende symptomen zijn pijn en een gespannen en gevoelige baarmoeder. Soms is de bloeding inwendig en gelokaliseerd onder de moederkoek. Het bloedverlies is dan niet zichtbaar. Soms zijn de bloedingen overvloedig en gaan ze gepaard met tekenen van shock, zoals bleekheid, zweten en daling van de bloeddruk.
Hoe stelt je arts de aandoening vast?
Bij een bloeding op het einde van de zwangerschap zal de arts een inwendig onderzoek vermijden om de bloeding niet te verergeren. Daarom zal hij eerst naar de harttonen van de baby luisteren met een Doppler om te controleren of alles in orde is. Op een echografie kan de arts het kloppende hartje ook zien. Enkel als het echt nodig is, zal de arts een speculum plaatsen om de baarmoederhals en de vagina te kunnen onderzoeken.
Wat kan je zelf doen?
Een zwangere vrouw met vaginaal bloedverlies moet steeds naar het ziekenhuis.
Wat kan je arts doen?
Als de bloeding slechts licht is en de zwangerschap nog niet voldragen, zal de arts een afwachtende houding aannemen en de zwangere vrouw verder observeren.
Bij hevige bloedingen en een losgekomen placenta krijgt de vrouw een infuus, wordt eventuele bloedarmoede behandeld en is een keizersnede aangewezen.