Wat is het?
Het oog bestaat uit verschillende delen. De buitenkant van het oog is de harde oogrok, oftewel het wit van het oog. Hieroverheen ligt een dun beschermend vliesje, het bindvlies of conjunctiva. De harde oogrok gaat vooraan in het oog over in een doorzichtig deel, het hoornvlies. Het hoornvlies zit voor de iris en de pupil. Doorheen het hoornvlies valt het licht naar binnen.
Wanneer er van buitenaf een voorwerp op het hoornvlies belandt, spreken we van een vreemd voorwerp in het oog. Dat kan van alles zijn: zand, een houtsnipper, metaal (tijdens het slijpen bvb.), kalk, beton…
Hoe kun je het herkennen?
De meeste mensen weten zeer goed wanneer er iets in hun oog is terechtgekomen. Meestal heb je dan een hinderlijk gevoel in het oog. Bij het knipperen voel je het ooglid over het voorwerp schuren. Vaak heb je de indruk dat het onder het bovenste ooglid zit.
Het oog wordt rood, traant en kan pijnlijk zijn. Zit het vreemd voorwerp pal in het centrum van het hoornvlies, dan kan je zicht wazig worden. Soms zie je het in de spiegel ook als een zwart puntje zitten. Rond een metalen schilfer kan er zich een bruine roestring vormen.
Hoe stelt je arts de aandoening vast?
Soms is het vreemd voorwerp zichtbaar, soms is een vergrootglas nodig om het te zien. Het gebeurt dat een klein vreemd voorwerp al weggewassen is door de tranen. De klachten moeten dan binnen de 2 dagen verdwijnen. Bij twijfel zal je altijd verwezen worden naar de oogarts (oftalmoloog).
Wat kun je zelf doen?
Spoel het oog steeds overvloedig met water. Vermijd wrijven in het oog, want zo riskeer je het vreemd voorwerp dieper te duwen. Voel je na het spoelen nog iets zitten, ga dan naar je arts. Zeker met metaal is wachten geen goede zaak, want er kan zich roest vormen.
Wat kan je arts doen?
Je arts zal het vreemd voorwerp steeds verwijderen. Met oogdruppels wordt het hoornvlies verdoofd, en met de punt van een naald worden de kleine fragmentjes verwijderd. Zo nodig gebruikt de arts hierbij een vergrootglas.
Is er al een roestring aanwezig, dan moet die ook zorgvuldig verwijderd worden door de oogarts. Dit gaat makkelijker wanneer eerst een vette zalf in het oog wordt aangebracht. Nadien blijft er soms een klein wondje (erosie) achter op het hoornvlies. In dat geval volgt nog een nabehandeling met een antibioticumoogzalf zoals Terramycine®, 4 maal per dag gedurende 3 dagen.
Afdekken van het oog is voor de genezing niet nodig, maar kan wel verlichting geven (omdat je dan niet of minder knippert).
Lukt het niet om het voorwerp te verwijderen en/of zijn er gezichtsstoornissen, dan zal je arts je steeds doorverwijzen naar een oogarts.
Bronnen