Wat is het?
Een ontsteking van het hersenweefsel (encefalitis) bij kinderen jonger dan 16 jaar is meestal het gevolg van een infectie. Die kan primair of secundair zijn. Bij een primaire infectie begint de encefalitis in de hersenen, bij een secundaire infectie is de oorzakelijke kiem afkomstig van een infectie elders in het lichaam (bv. luchtwegen of darm) en tast ze pas later de hersenen aan. Encefalitis kan ook een auto-immune aandoening zijn. Het lichaam maakt dan afweerstoffen aan tegen het eigen hersenweefsel, met een ontstekingsreactie tot gevolg.
Hoe kun je het herkennen?
Typisch bij encefalitis is de combinatie van tekenen van infectie met symptomen van hersenaantasting. Infectietekenen zijn koorts, hoofdpijn, algemeen ziektegevoel, vermoeidheid,… gedurende enkele dagen. Daarna treden de symptomen van hersenaantasting op: abnormaal gedrag (prikkelbaarheid en zeuren), moeilijkheden met praten, gangstoornissen, zenuwverlamming, verminderd bewustzijn, stuipen en abnormale slaperigheid.
Bij primaire encefalitis worden de infectieuze symptomen onmiddellijk gevolgd door tekenen van hersenaantasting. Bij de secundaire vorm is er eerst een andere infectie, verkoudheid of diarree, die traag en slecht geneest, en pas later volgen de tekenen van encefalitis. Bij de auto-immune vorm staan psychiatrische symptomen, bewegingsstoornissen en zogenaamde autonome symptomen, zoals bloeddrukdaling, zweten, duizeligheid e.d., op de voorgrond.
Na behandeling volgt in de regel herstel, maar er kunnen blijvende letsels zijn. Per miljoen encefalitisgevallen zijn er 3,5 sterfgevallen of is er ernstige blijvende schade zoals verlammingen.
Hoe stelt je arts de aandoening vast?
De arts stelt de diagnose meestal aan de hand van het ontstaan en het verloop van de symptomen. In het bloed worden specifieke antistoffen opgespoord. Elk kind met een vermoeden van encefalitis wordt verwezen naar het ziekenhuis voor verder onderzoek en gespecialiseerde behandeling.
Wat kan je arts doen?
De behandeling richt zich op het bestrijden van de infectie met antibiotica en antivirale geneesmiddelen. Een auto-immune encefalitis wordt behandeld met cortisone om de immuunreactie af te remmen.
Bronnen
www.ebpnet.be