Wat is het?
De ziekte van Peyronie is een aandoening waarbij een plaatselijke verdikking ontstaat van het bindweefsel (litteken) in de penis.
Dit zorgt ervoor dat de zwellichamen van de penis tijdens een erectie niet helemaal kunnen rekken. De penis gaat dan scheef staan, in de richting van die verdikking. De scheefstand kan horizontaal of verticaal zijn.
De ziekte ontstaat vaak tussen 40 en 60 jaar; bij jonge mannen meestal na een trauma, bv. wanneer de penis in erectiestand plots werd geplooid.
De oorzaak in andere gevallen is nog niet helemaal duidelijk. Men vermoedt dat naast ontstekingsmechanismen en/of overactieve bindweefselcellen, erfelijkheid een rol speelt. Ongeveer 15% van de mannen met de ziekte van Peyronie lijdt ook aan de ziekte van Dupuytren. Bij deze aandoening ontstaan er verdikkingen van het bindweefsel op de handpalmen.
Na ontstaan van de ziekte kan de kromming van de penis gedurende een jaar toenemen, en stabiliseert meestal na een jaar. Doorgaans gaat het om een kleine verkromming die weinig problemen geeft. Maar in zeldzame gevallen is er sprake van een zeer ernstige kromming, soms tot meer dan 60°.
Hoe vaak komt het voor?
De ziekte van Peyronie komt voor bij 1 à 2 per 1.000 mannen.
Hoe kun je het herkennen?
Bij de ziekte van Peyronie voel je een harde knobbel in de wand van de penis.
Tijdens een erectie staat de penis krom. Dit kan pijnlijk zijn.
Duwen de knobbels op de zenuwen, dan is het mogelijk dat de eikel gevoelloos wordt.
Bij ongeveer de helft van de mannen met de ziekte van Peyronie vermindert de kwaliteit en de duur van de erectie, met als gevolg problemen tijdens het vrijen. Deze seksuele problemen kunnen aanleiding geven tot psychologische problemen.
Hoe stelt je arts de aandoening vast?
De arts stelt de diagnose op basis van je verhaal en het klinisch onderzoek. Bij het onderzoek van de penis voelt hij meestal een langwerpige knobbel in de huid.
Hij onderzoekt ook je prostaat om er zeker van te zijn dat deze knobbels niets te maken hebben met prostaatkanker.
Verder is het nuttig voor de arts om de kromming van de penis in erectie te zien. Het is daarom aangeraden om hiervan een foto mee te brengen.
Hij zal je verwijzen voor een echografie. Dit onderzoek geeft een goed beeld van het litteken en de bloedcirculatie in de penis.
Wat kun je zelf doen?
Aan de ziekte van Peyronie zelf kun je niets doen.
Het is wel belangrijk aandacht te hebben voor de neveneffecten van de aandoening, zoals de aangetaste intimiteit en seks. Bespreek dit op een open manier met je partner. Zo voorkom je dat je negatief over jezelf gaat denken en/of depressief wordt. Wanneer het vrijen niet meer lukt, kun je samen in een open gesprek mogelijke alternatieven bespreken.
Wat kan je arts doen?
De aandoening verdwijnt bij ongeveer de helft van de gevallen zonder behandeling.
In geval van ernstige problemen, kan een corrigerende operatie overwogen worden. Dit kan wel pas na stabilisatie van de ziekte (meestal een jaar na ontstaan van de klachten).
Lukt vrijen nog steeds met de aandoening, dan raadt men een operatie niet aan.
Meer weten?
- https://www.jessazh.be/deelwebsites/urologie/prostaat--externe-genitalia--incontinentie/lies-en-externe-genitalia/ziekte-van-peyronie
- https://www.uzleuven.be/scheefstand-van-de-penis
- http://www.vereniging-dupuytren.be/peyronie-behandeling.php
- https://www.thuisarts.nl/ziekte-van-peyronie/ik-heb-ziekte-van-peyronie