Waarover gaat het?

Een baby of jong kind kan plots ziek worden. Soms zijn de symptomen moeilijk te beoordelen. Een baby kan ernstig ziek zijn zonder er erg ziek uit te zien. En omgekeerd: een kind dat er erg ziek uitziet, heeft niet altijd een ernstige aandoening.
Deze drie basisregels helpen je om een inschatting te maken:
|
Op deze pagina beschrijven we enkele veelvoorkomende symptomen. We leggen ook uit wanneer je best contact opneemt met je arts of naar het ziekenhuis gaat.
Hoe vaak komt het voor?
Veel symptomen komen vaak voor bij jonge kinderen. Bijvoorbeeld een verstopte neus, koorts of diarree.
Ernstige aandoeningen, zoals een erge bacteriële infectie of hartproblemen, zijn gelukkig zeldzamer.
Hoe jonger je baby, hoe meer je moet opletten.
Hoe zie je of je baby of peuter ziek is?
Koorts
We spreken van koorts vanaf 38°C, gemeten in de poep.
Hoge koorts betekent niet altijd dat je kind ernstig ziek is. Kleine kinderen kunnen hun temperatuur vaak nog niet goed regelen en krijgen sneller koorts.
|
Ademnood
- Een baby met ademnood ademt sneller dan normaal en soms piepend.
- De borstkas of het buikje beweegt sterk mee bij het ademen.
|
In het ziekenhuis krijgt je kindje zuurstof. Er wordt bloed afgenomen en een longfoto gemaakt. Op basis daarvan beslist de arts wat de beste behandeling is.
Oorzaken
Vaak is een luchtweginfectie de oorzaak. Bijvoorbeeld een infectie met het RSV-virus.
Veel slijm in de neus kan de ademhaling bemoeilijken. Baby’s ademen namelijk vooral door hun neus.
Ook hartproblemen kunnen ademnood veroorzaken.
Verstopte neus en verkoudheid
Een verstopte neus komt vaak voor bij jonge kinderen. Meestal is dat onschuldig.
Als je kindje moeilijk ademt of drinkt, kan je het neusje voorzichtig spoelen met een zoutoplossing (fysiologisch water).
Hoesten
Hoesten is bij jonge baby’s meestal een teken van een infectie.
Neem dan onmiddellijk contact op met je arts. Je baby kan kinkhoest hebben. |
Kinkhoest kan gevaarlijk zijn bij jonge baby’s. Al bij een vermoeden van kinkhoest zal je arts een antibioticum opstarten en je kindje doorverwijzen naar een ziekenhuis.
Er bestaat een vaccin tegen kinkhoest. Dat is belangrijk om je baby te beschermen, maar het biedt geen volledige bescherming. Daarom is het belangrijk om waakzaam te blijven, zeker bij jonge baby’s die nog niet gevacineerd zijn.
Stuipen en bewustzijnsverlies
Stuipen zijn onwillekeurige schokjes of verstijvingen. Bij baby’s jonger dan 6 maanden zijn stuipen altijd ernstig.
Bel dan onmiddellijk 112 of ga rechtstreeks naar het ziekenhuis. |
In het ziekenhuis onderzoekt de arts wat er precies aan de hand is. De oorzaak kan een ernstige infectie zijn (zoals hersenvliesontsteking), een te lage bloedsuiker of zuurstoftekort bij de geboorte.
Soms zijn stuipen moeilijk te herkennen. Je baby kan even staren, een arm of been herhaaldelijk bewegen of plots slap worden. Ook dat zijn redenen om meteen medische hulp te zoeken.
Kindjes ouder dan 6 maanden
Bij oudere kinderen zijn stuipen meestal onschuldig. Ze worden vaak veroorzaakt door hoge koorts. Dat noemen we koortsstuipen.
Is het de eerste keer dat je kind stuipen heeft? Dan neem je best contact op met je arts.
Hartfalen
Hartproblemen zijn zeldzaam, maar kunnen ernstig zijn.
Tekenen van hartfalen bij een baby zijn:
- snelle ademhaling;
- zweten;
- vermoeidheid bij het eten of drinken;
- beperkte gewichtstoename;
- bleke huid.
Deze tekenen verschijnen soms pas na enkele weken.
Denk je dat je baby hartproblemen heeft? Neem dan zo snel mogelijk contact op met je arts. |
Plotse, ernstige buikpijn
Baby’s kunnen nog niet zeggen dat ze buikpijn hebben. Je merkt het aan huilen, ongemak, braken of slechte eetlust.
Blijven de klachten duren? Of lijkt je baby erg onrustig of suf? Neem dan contact op met je arts. Die zal de buik van je baby onderzoeken om te kijken wat er scheelt. |
Hieronder staan enkele tekenen van plotse buikpijn.
Overgeven
Overgeven of braken komt vaak voor. Je hoeft je dus niet altijd zorgen te maken als je kindje overgeeft.
Neem in deze gevallen onmiddellijk contact op met je arts:
|
Diarree
Diarree komt vaak voor en is meestal onschuldig.
Ernstige diarree kan leiden tot uitdroging. Let goed op tekenen van uitdroging:
- minder natte luiers;
- huilen zonder tranen;
- diepliggende ogen;
- een huidplooitje dat even blijft staan als je het optilt.
Neem onmiddellijk contact op met je arts als je tekenen van uitdroging herkent. |
Bloeden uit de anus
Dit is meestal het gevolg van een anale kloof, huiduitslag of een ontsteking van het uiteinde van de darm. Dat gaat vaak vanzelf over.
In zeldzame gevallen is de oorzaak een allergie voor koemelk, een bacteriële infectie of een darminvaginatie (waarbij een deel van de darm in zichzelf schuift, zoals een omgekeerde handschoen). Dan is verder onderzoek nodig.
Liesbreuk
Een stuk van de darm kan gekneld raken in de lies. Dat is zeldzaam. Je moet dan onmiddellijke medische hulp krijgen.
Geelzucht
Geelzucht is een gele verkleuring van de huid en de ogen. Het komt vaak voor bij pasgeboren baby’s.
Geelzucht ontstaat door de afbraak van overtollige rode bloedcellen. De lever kan die afbraakproducten nog niet goed verwerken, waardoor ze tijdelijk opstapelen.
Meestal verdwijnt geelzucht vanzelf. Soms is lichttherapie onder een uv-lamp nodig.
Neem contact op met je arts als:
|
Wat kan je arts doen?
Je arts luistert eerst naar jouw verhaal. Wat je als ouder opmerkt, is waardevolle informatie.
Daarna volgt een uitgebreid lichamelijk onderzoek. Je arts kijkt bijvoorbeeld naar hoe je baby zich gedraagt, de huidskleur, spierspanning, lichaamstemperatuur en luistert naar het hartje en de longen. Je arts kan ook de buik, geslachtsdelen, keel, neus en oren van je baby onderzoeken.
Je arts beoordeelt op basis van het lichamelijk onderzoek of je kindje thuis behandeld kan worden of naar het ziekenhuis moet. Soms zijn extra onderzoeken nodig, zoals een bloedafname of een foto.
Wat kan je zelf doen?
Let goed op deze alarmsignalen:
- koorts bij een baby jonger dan 3 maanden;
- moeizame of piepende ademhaling, ademnood;
- ongewone huidskleur (grauw, blauw of bleek);
- projectielbraken of groen braaksel;
- huiduitslag met sufheid of koorts;
- niet willen eten of drinken;
- ernstige diarree met tekenen van uitdroging:
- minder natte luiers;
- huilen zonder tranen;
- diepliggende ogen;
- een huidplooitje dat even blijft staan als je het optilt.
Herken je een van deze tekenen? Neem dan onmiddellijk contact op met je arts of met de hulpdiensten (op het nummer 112).
Meer weten?
Op de website van Kind en Gezin vind je:
- meer info over koorts, ziekte en medicatie;
- hoe je het neusje van je baby spoelt;
- of een ziek kind naar de opvang of school mag (adviezen voor Vlaanderen).